Најверојатно најкраткиот наслов на статија на Здраворазумен Хејтеризам. Оригиналнот наслов беше "12 бабини деветини кои се доказ дека нашите чукун баби и дедовци користеле тешки халуциногени дроги и се прашувам зашто и јас не го правам истото",

Статија за самовили

меѓутоа беше премногу долго и морав да ги исечам слично на Absolut водката зашто единствено така може нормален човек да ја пие.

Во минатото работите биле прости. Денес работите се усложнија, но луѓето си останаа прости. Затоа се' уште можеме да слушнеме дел од "правилникот за однесување во широк спектар на секојдневни, најчесто поврзани со хигиена ситуации" општо познати како Бабини деветини (деветини најверојатно е некој архаизам за тешки глупости). Еве високи светла  т.е. хајлац: 

Се отвори Skopje City Mall, се создадоа ненормални гужви за купување на основни прехранбени/домаќински производи, се спрема цензура врз нашиот интернет простор, има анкета за #наТочак, немав секс неделава и генерално тоа се новостите кои се случија во последниве неколку дена.

Прочитав и пар весници.

Целата ситуација доби голема медиумска покриеност во облик на:

1. Луѓе кои ги напаѓаат (Македонците се потепаа за тоалетна хартија, Во Македонија нема криза, Бранко е крив), 
2. Луѓе кои ги бранат (се тепаат за основни прехранбени производи, сите што критикувате сте богати, Бранко е крив) 
3. Луѓе што ги тролаат (најзастапени)

Првите секако се "вовед во медиумски спин", третите се заштитен знак на македонското општество, а вторите иако се добронамерни и покажуваат емпатија кон луѓето кои чекаат на ред за основни хигиенски производи сепак ја оправдуваат човековата неинформираност и апсолутното непознавање на математика. Сите луѓе во редот на крајот трошат повеќе пари отколку што би заштедиле со попустите. Еве зашто:

(ова што ќе го прочитате не е топла вода, ова е школски пример за како потрошувачкото општество ја експлоатира човековата природа)

Понеделник, 01.10.2012: 
Станав во 07:00 часот. Гледав собраниски канал. Си легнав во 21:00.

Вторник, 02.10.2012:
Станав во 05:00. Ќе биде убав ден, по утрото се познава. Се присетив на детството кога татко ми ме будеше пред да изгее сонцето за да ги напасам козите. Мислам дека денес ќе прошетам. Се чувстувам млад. Се качив во автобус. Денес има многу гужва. Да не беа средношколците со нивното шизичко однесување и странска музика ќе беше во ред. Никој не стана да седнам. Ја испуштивме младината од раце. Уште неколку кругови околу градот и ќе си одам дома. Си легнав во 21:00.  

Среда, 03.10.2012: 
Станав во 07:00 часот. Гледав собраниски канал. Си легнав во 21:00. 

Четврток, 04.10.2012: 
Станав во 07:00 часот. Гледав собраниски канал. Си легнав во 21:00. 

Петок, 05.10.2012: 
Станав во 05:00. Забележав дека има само 1кг. пиперки во фрижидерот. Решив да одам на пазар. Денес е пазарен ден. Девојките од моето село беа најубави во петок, се спремаа да се спуштат во град, да пазарат. До следниот пазарен ден има уште 7 дена. Подобро да купам 10кг. пиперки во случај да снема. Повторно средношколците. Ниту еден не ми понуди да ми помогне со кесите што го носев. Не е ни чудо што државата ни пропаѓа. Тито додека беше жив кај смееше ова да се случи. Си дојдов дома. Си легнав во 21:00.

Сабота, 06.10.2012:
Станав во 05:00. Убав е денес денот. Кога бев пролетер во сабота се одеше на излет. Решив да се прошетам надвор од Скопје. Денес да ти е мерак да се возиш со градскиот превоз. Средношколците спијат. Дента ја прават ноќ, ноќта ден. Пристигнав на меѓуградската станица. Не знам зашто не ми дозволуваат да влезам во автобусот за Титов Велес. Па нели во сабота пензионерите се возат бесплатно? Не беше вака во бивша Југославија. Тогаш можевме да шетаме каде сакаме, сите врати ни беа отворени. Си дојдов дома разочаран. Си легнав во 21:00.

Недела, 07.10.2012:
Станав во 07:00 часот. Гледав собраниски канал. Си легнав во 21:00.

Напротив општото мислење јас повеќе не сум социопат. Ете, го кажав, си ја олеснив душата, го покажав своето вистинско лице пред јавноста. Еден дел од несоциопатијата (може ова да не вистински збор) е и "имање гајле" за чувствата на луѓето од твоето опкружување и како твоите постапки имаат удел во истите.

На другиот дел од несоциопатијата се' уште работам.

Без разлика колку статуси ќе пишеме дека не ни е гајле што мислат останатите, важно ни е како околината не перцепира. Затоа ја чистиме собата само кога ќе ни се најават гости. Поентата е дека го модифицираме нашето однесување во зависност од ситуацијата (пр. не кажуваш на прв состанок дека си емотивно осакатена личност која е неспособна да воспостави нормална човечка интеракција за взаемно почитување и разбирање, туку чекаш тој/таа сама да го дознае). Епа еве неколку ситуации во кои не знам како да постапам и ми е убер непријатно: