Сите ние знаеме дека Дедо Мраз не е чудниот чичко што чмае на плоштад облечен во традиционален црвено-бел костим, со фејк брада, најчесто изместена поради лабавиот јасно видлив бел ластик што ја држи и Најк/АдиБас патики умацани во кал. Овој чичко работата или неговите поттајно скриени желби го натерале да гушка и да се слика со дечиња , мајки, во некои поекстремни случаи и со татковци . Тоа не се ниту пак неговите “близнаци” со светкави новогодишни капчиња на батерии и кој најчето се без брада, со значитечно потемен тен и шиткаат: филмови, лампиони, сијалички, гаќи, ласери, ПЕТАРДИ, БОМБИ, РАКЕТИ и сл. Дедо Мраз е единствениот фиктивен лик што ужива поголем светски статус и риспект од Принц Чарлс и неговата
посилна половина Камила (женава има далеку више тестестерон). Инспирацијата за негово создавање потекнува од маркантноста на ликот и делата на епископот Св. Николас, за да подоцна големите мозоци на Кока-Кола ја искористат идејата, и на јавноста успешно и ја претстават нивна замисла за изгледот на светски познатиот Дедо, како и фактот дека неговиот омилен пијалак е токму нивниот најпознат продукт (се прашувам зашто?).
Сето тоа не значи дека е ставен крај на имагинацијата која уште од најмали нозе е наш сојузник и дека неговиот изглед треба да го прифатиме онаков каков што ни е сервиран.
Во зависност од домашното опкружување, профилот на родителите (дали служеле робија како дрогираш/ка, проститут/ка, убица/ка :D или не) и нивното образование, коишто најчесто правопропорционално зависат од квалитетот на општесвеното опкружување во кое што ја формирале својата личност, визијата за Дедо Мраз што нивното чедо ќе си ја создаде во младото наивно мозоче во некои сегменти се разликува до ЕКСТРЕМНОСТ.
Некои можеби го замислуваат црн, како карбо медициналис во дроп-топ Кадилак заедно со Рудолф, коj кружи низ гето делејки PlayStation Portable наместо да троши муниција за драјв бај бидејќи е Christmas Time, други како Џет Ли, јавачот на змејолики Рудолф со здив како pламенобацач, коси очи, нунчаки на појас, катана на грб, петарди во џеб и ориз меѓу забим, трети како Зина од Херкулес, со аутфит на Playboy зајачица (купачиот костим на Борат) која "јава" минотаур со глава на Рудолф а тело на кенгур
from the land down under итн.
Како што созрева личноста имагинацијата најчесто губи од бујност и по одредени теми делумно се генерализира. Но за да не биде се така еднобојно, колоритот се зголемува благодарение на природниот ТРИПИНГ-момент кај одредени индивидуи што е далеку поголем и од ноктите на оваа жена:
И покрај тоа што изреката “милион људи, милион чуди” е толку на место , за одредени категории на луѓе не треба да бидете некаков си профоња (што би рекол Медо) како Нострадамус или Ванѓа за да предвидите што би нарачале едни од најпроѕирните категории на луѓе во нашево општество: